Carel Gosselink, Alumnus | 1978-1982

‘Nu ik sinds 2022 als docent op Aeres Hogeschool in Dronten werk, is voor mij de cirkel rond’, vindt Carel Gosselink (62 jaar). Carel behaalt in 1982 het hbo-diploma van de opleiding Dier- en Veehouderij in Dronten. Als zoon van een veehouder lijkt zijn toekomst vast te staan. Toch loopt die anders dan verwacht.

'Als boerenzoon was het voor mij logisch om na de middelbare school Veehouderij te gaan studeren in Dronten. Voordat ik mocht beginnen, moest ik echter stage lopen. In de zomervakantie heb ik weken bieten staan wieden in de Zeeuwse klei terwijl mijn oud-klasgenoten examenfeestjes afliepen. Ik denk dat daar de eerste barstjes in mijn toekomstbeeld al ontstonden. Gaandeweg de opleiding ontdekte ik dat ik meer uitdaging zag in het werken met mensen dan met koeien. Op de opleiding werden we vooral voorbereid op de functie van bestuurder of adviseur. Na mijn studie heb ik jarenlang adviesfuncties bekleed. Mijn broer heeft het veebedrijf voortgezet. Destijds kon je met een mbo-diploma prima een boerderij runnen. Tegenwoordig is een hbo-opleiding hiervoor een veelgemaakte keuze. Bedrijven zijn groter en complexer geworden en je hebt andere vaardigheden en competenties nodig.’

Mogelijkheden zoeken

Eind jaren ’70, begin jaren ’80 ziet de opleiding er totaal anders uit dan nu. ‘Het aandeel vrouwen op school was heel laag, misschien tien procent. In onze klas van 24 zaten slechts twee studentes. Tegenwoordig is het meer in balans. Ook inhoudelijk is het onderwijs veranderd. Vroeger werd er meer klassikaal lesgegeven en had je veel contacturen met de docenten. Tegenwoordig sta ik deels als vakdocent voor de klas en daarnaast heb ik een coachende rol. Er zijn voor de sector en voor Aeres Hogeschool nieuwe uitdagingen. Traditionele landbouwmethoden staan onder maatschappelijke druk. Als school stimuleren we studenten daarom om vanuit een positieve houding te zoeken naar kansen en mogelijkheden. Dat vereist ‘out of the box-denken’ en openstellen voor nieuwe ontwikkelingen, zowel voor de studenten als de docenten.

Vroeger stimuleerde ‘Dronten’ de ontwikkeling van studenten al, bijvoorbeeld door deelname aan de schoolraad, onderwijsraad of boerderijraad. Carel licht toe: ‘Aeres Hogeschool was altijd het vlaggenschip van de CBTB, de voorloper van de LTO, en leidde toekomstige bestuurders op. De school heeft daar dus een belangrijke rol in gespeeld.’

Een verschil met nu is dat bijna alle studenten toen op de campus woonden. ‘De school en de schoolboerderij stonden in het geïsoleerde Dronten waar de drieslag wonen, studeren en werken op één plek kon worden gerealiseerd. Er waren toen zo’n vijfhonderd studenten. Tegenwoordig zijn dat er drieduizend en is de mobiliteit toegenomen. Gelukkig is de familiaire sfeer gebleven. Voor mij voelde het na al die jaren als thuiskomen.’